Van de voorzitter
De macht van de leden
Op 23 november is het weer zover. Wij schrijven dan de algemene ledenvergadering uit voor onze leden. De kans om in 2 uurtjes weer helemaal bijgesproken te raken als lid. Ook mooi om daar de kritische vragen die even zijn blijven liggen of langs de lijn al meerdere keren zijn besproken aan de bestuurders voor te leggen. En nog mooier de kans om wat te vinden van het sturen van het bestuur. Goed of slecht, blijven zitten of naar huis gestuurd worden daar gaat het om in het democratische bestel. Inspraak, recht van meningsuiting en in onze meer en meer geïndividualiseerde samenleving het zelf kunnen beslissen. De droom van iedere bestuurder is dat de kantine vol stroomt met vele betrokken, zelf bewuste leden die eens even intensief komen sparren met het bestuur.
De werkelijkheid is echter al vele jaren anders. Een vaste kleine groep leden bevolkt de kantine tijdens de ledenvergadering om daar het bestuur aan te horen. Uit navraag bij andere voetbalverenigingen blijkt dit een normaal verschijnsel te zijn. Alleen als er grote schandalen in een vereniging zijn of een flinke illegale greep is gedaan in de kas, puilt de kantine uit van verontwaardigde leden. Zolang dat niet aan de orde is, kan het bestuur haar verantwoording alleen afleggen aan die trouwe vergadertijgers, die er altijd wel zijn.
Een gemiste kans voor de democratie, en vooral voor die zelfbewuste leden die natuurlijk in die vergadering haar mening zouden moeten laten gelden. Het past blijkbaar in de maatschappelijke trend, die treffend in opkomstpercentages bij verkiezingen wordt getoond. Maar ca 1/3 van de kiezers draaft op tijdens Europese verkiezingen. En om wat dichter bij huis te blijven, de opkomst tijdens de laatste gemeenteraadsverkiezing in Heusden was 50,78%. De helft doet niet meer mee. Geen mening meer, niet meer zelfbewust of zijn we verworden tot de generatie reaguurders? Dat zijn mensen die van alles vinden achter hun computerscherm. De meest scherpe teksten digitaal de wereld insturen maar hun gezicht niet meer tonen in de bijeenkomsten van de gemeenschap waar we deel van uitmaken. Jammer.
Daarom nogmaals een hartenkreet van deze voorzitter:
"Wat is nou besturen zonder een kritische omgeving? Wat is nu de lol om je uit de naad te werken en hierover geen brede verantwoording te kunnen afleggen? Wat is er nu aan om niet geïnspireerd te raken door zelfbewuste leden die de zintuigen van de bestuurders blijven prikkelen?
Kom binnenkort naar onze ledenvergadering en doe als de Schiermonnikoogers, die bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen met bijna 85% opkomst hun betrokkenheid bij hun samenleving toonden. Laat je blauw witte gevoel tot uiting komen in onze komende ledenvergadering en denk en doe mee. Daarmee toon je jouw macht binnen onze mooie vereniging. Tot ziens binnenkort tijdens onze algemene ledenvergadering."
De werkelijkheid is echter al vele jaren anders. Een vaste kleine groep leden bevolkt de kantine tijdens de ledenvergadering om daar het bestuur aan te horen. Uit navraag bij andere voetbalverenigingen blijkt dit een normaal verschijnsel te zijn. Alleen als er grote schandalen in een vereniging zijn of een flinke illegale greep is gedaan in de kas, puilt de kantine uit van verontwaardigde leden. Zolang dat niet aan de orde is, kan het bestuur haar verantwoording alleen afleggen aan die trouwe vergadertijgers, die er altijd wel zijn.
Een gemiste kans voor de democratie, en vooral voor die zelfbewuste leden die natuurlijk in die vergadering haar mening zouden moeten laten gelden. Het past blijkbaar in de maatschappelijke trend, die treffend in opkomstpercentages bij verkiezingen wordt getoond. Maar ca 1/3 van de kiezers draaft op tijdens Europese verkiezingen. En om wat dichter bij huis te blijven, de opkomst tijdens de laatste gemeenteraadsverkiezing in Heusden was 50,78%. De helft doet niet meer mee. Geen mening meer, niet meer zelfbewust of zijn we verworden tot de generatie reaguurders? Dat zijn mensen die van alles vinden achter hun computerscherm. De meest scherpe teksten digitaal de wereld insturen maar hun gezicht niet meer tonen in de bijeenkomsten van de gemeenschap waar we deel van uitmaken. Jammer.
Daarom nogmaals een hartenkreet van deze voorzitter:
"Wat is nou besturen zonder een kritische omgeving? Wat is nu de lol om je uit de naad te werken en hierover geen brede verantwoording te kunnen afleggen? Wat is er nu aan om niet geïnspireerd te raken door zelfbewuste leden die de zintuigen van de bestuurders blijven prikkelen?
Kom binnenkort naar onze ledenvergadering en doe als de Schiermonnikoogers, die bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen met bijna 85% opkomst hun betrokkenheid bij hun samenleving toonden. Laat je blauw witte gevoel tot uiting komen in onze komende ledenvergadering en denk en doe mee. Daarmee toon je jouw macht binnen onze mooie vereniging. Tot ziens binnenkort tijdens onze algemene ledenvergadering."
